Tomhas na Teanga
Nov/Dec 2008
Tá comhartha ar an mballa
agam a deir “Ní bhíonn saoi gan locht.” I have
a sign on my wall that says (roughly) “Even Homer nods.” Seanfhocal Gaeilge is ea é sin. That’s
an Irish proverb. Agus is fíor é,
gan amhras. And it’s true, no doubt. Is
iomaí uair a bhfeicim botún sa cholún seo nuair a bhím á léamh sa nuachtán,
rudaí beaga nach bhfaca mé agus mé á scríobh. It’s
many the time that I see a mistake in this column when I’m reading it in the
newspaper, little things that I didn’t seen while I was writing it. Is dócha go dtarlaíonn a leithéid do gach éinne, eagarthóirí agus scríbhneoirí go háirithe. I
suppose that sort of thing happens to everyone, editors and writers especially. Fiú i mo leabhar nua, tá
cúpla rud ann nach bhfaca mé in am.
Even in my new book, there are a
couple of things that I didn’t see in time.
Ach seachas sin, táim an-sásta leis, agus tá súil agam go mbeidh deis
agaibh é a léamh. But besides that, I’m very happy with it, and I hope you will get a
chance to read it. Cogadh Dearg an
teidil atá air, agus is úrscéal faoin gcogadh cathartha i Meiriceá, agus an
tréimhse ina dhiaidh. (Red War) is the title of it, and it is a
novel about the American civil war and the period following it. Seo an t-achoimre ón
gclúdach: This is the synopsis from the cover:
“Is as Éirinn iad Seán
agus Willy.
W & S are from
Tá tintype de Willy féin ar an gclúdach. There’s a tintype of Willy himself on the cover. Tá eolas eile faoi, as Béarla, ar an suíomh seo There is more information about him in English here: http://www.scoilgaeilge.org/lasmuigh/CivilWar/WK.htm
Tá an leabhar ar
fáil i siopaí áirithe in Éirinn, agus ar an idirlíon ag www.litriocht.com. The
book is available in certain stores in
Bhí streachailt ag mo shinsir mar a bhí ag an chuid is mó, agus mar a bhíonn ag roinnt mhór againn fós. My
ancestors had to struggle like most did, and like many of us still do. Ach sin an fáth go bhfuil an AOH ann, agus ní
mór dúinn bheith buíoch de Dhia as a chéile, agus as an gcabhair a thugaimid dá
chéile. But that’s the reason the AOH exists, and we need to thank God for each
other, and for the help we give each other.
Is cuma más cabhair le hairgead nó le comhairle nó cúpla focal moltacha
nó fiú le deoch agus comhrá deas sa phub, tugaimid cabhair dá chéile i gcónaí. It
doesn’t matter if it is help with money or with advice or a few words of praise
or even with a drink and nice conversation in the pub, we always help each
other. Ar scáth a chéile a mhaireann
na daoine, mar a deir an seanfhocal. The
people live in one another’s shadow, as the proverb says. Braithimid ar a chéile, sin a rá. That is
to say, we depend on each other.
Agus Lá Altaithe ann an
t-am seo bliana, tá sé ceart agus cóir ár machnamh a dhéanamh ar gach a bhfuil
againn. Since Thanksgiving is this time of year, it is right and proper for us
to think about all that we have. Bímis buíoch de Dhia as ár gcairde, ár dteaglaigh,
pé maoin atá againn, as ár n-oidhreacht, agus go háirithe as ár gcreideamh
Caitliceach. Let us be grateful to God for our friends,
our families, whatever
wealth we have, for our heritage, and especially for our Catholic faith. Agus bímis buíoch de Dhia gur sheol sé a aonmhac chugainn. And let us thank God that he sent us his
only son. Lá Altaithe sona agus
Nollaig shona daoibh! Happy Thanksgiving and Merry Christmas!